 |
| Neem kennis van ons vuurtjie. Gaan nog Braai!!! |
Verskuil onder die braai plek van
ons kamp by Ihaha beur die droë Mopaniehout vuurtjie moedig voort teen vlaag op
vlaag swaar reen buie wat van Wes na Oos al langs die Chobe rivier en oor ons beweeg. Solms en my oë draai heen
en weer vanaf die vlae harde reen, wat geen tekens van ‘n einde toon nie,
 |
| Toeriste op Wild (Reen??) kyk rit. |
Vroeër vanmiddag is ons uit Kasane weg en het ons die toeneel van
toeriste op wildkykvoertuie toegewikkel in
reenjaste, soos nat hoenders op ‘n stellasie, in hierdie gietende storm reen
nogal erg ammusant gevind. Paaie het vinnig verander in strome. Reeds vroeer op
ons reis het ons swaar reen gehad, maar dit is seker te wagte want dit is dan
Botswana se reen seisoen.
Die vraag is dan: “Nou waarom
besoek ;n mens Botswana in die reenseisoen?” Want…………………..!
Op 24 Desember vertrek Solms,
Alitha en hulle kinders Gerhard en Anna-marie vanaf Durbanville en ek vanaf
Port Elizabeth. Ons hou ons ou Kersaand ete by die Neutedop Gastehuis op Vryburg.
Kersdag steek ons die grens oor by Bray en ry met ‘n tipiese Botswana
sandpaadjie oor Khakhea en Sekoma na Ghanzi. By die Tautona Lodge kampplek
sluit Michael en Heidie Ansley en hulle kinders Owen, Aden en Mika by ons aan.
Ons toer is nou voltallig. Sewe volwassenes en vyf kinders in ‘n Toyota
Fortuner, Toyota Raider en ‘n Landrover Discovery 3. Goeie teelaarde vir die
gewone (goedige) aanmerkings. Van hier af ry ons die volgende dag na Maun waar
ons by Audi Kamp oornag nadat ons die kamp geriewe beproef het. Heerlik! More
is dit Moghoto, n Kwai Gemeenskaps Kamp.
 |
| Die ondersoek span. |
 |
| Die bevinding! |
Ten spyte van vrese oor moeilike diep
water ry ons voorspoedig – tot ‘n groot 4x4 vragmotor ons van vooraf bereik.
Goeie teken! Dit beteken tog seker dat die pad verder noord oop is, maar die vragmotor
stop. Enkele kilometers verder is die water te diep en hy het eerder besluit om
terug te draai Maun toe. Ons ry egter voort en kom by die water. Vele tekens
van spore wat u-draaie gemaak het stook al reeds ‘n negatiewe gees. Solms en
Michael toets die bodem soos wat dit goeie 4x4ders betaam. Die eerste stukkie
lyk nogal belowend maar halfpad sak die twee skielik middellyf se koers in die
water in. Te diep en modderig. Is dit die einde van die Botswana vakansie
waarna ons soooo uitgesien het? Die bestuurder van die vragmotor het egter
gemeld dat daar erens ‘n ompad is en ons gaan soek. Na ‘n wye draai kom ons aan
die anderkant van die water op die pad en ry ewe triomfantelik voort. Teen
middag bereik ons kampplek nommer twee op die Kwai Rivier. Ons tuiste vir drie
dae. Te pragtig. Moghoto is alles en meer as wat ons gehoor het en dit hou vir
ons twee verassings in – nee drie! Ons slaan kamp op en probeer dit so veilig
moontlik maak teen die inwonende Hiënas. Verder besluit ons om, vir veiligheid
elke aand voor donker klaar te braai en te eet! Alles werk volgens plan. Ons eet na sononder. Die
hyena daag bietjie later op, kou aan Michael se vrieskas en aas lekker biltong.
Nodeloos om te se, die vrieskas is nie weer buite gelaat is nie en die besoeker
was elke aand op sy pos,
 |
| Gereelde Besoekers. |
Ons sien die normale vlakte
wild (rooibokke, zebra’s, kameelperde, waterbokke, koedoes) seekoeie en ‘n
verskeisdenheid van voëls (fisante, neushoring voels, wilde makoue, lel
kraanvoels, oop bek ooievaars, langtone, kolganse, eendjies, kiewiete,
dikkoppe, en verskillende roofvoëls). Die
twee meer aangename verassings is die trop
wildehonde wat ons naby ons kampplek raakloop (en wat later besoek kom aflê by
ons kamp) en letterlik honderde Geelbek Woue wat vlieende rysmiere jag. ‘n
Fotograaf se droom!!
Na drie dae in hierdie paradys
vertrek ons na Savuti waar ons net vir een nag oorstaan. Die omgewing bly
ongelooflik mooi groen en in teenstelling met die winter maande wil mens se
gees sommer spontaan sing “Al die veld is vrolik”! Op pad kry ons verskeie
olifante, een wat glad nie gelukkig met ons skielike verskeining is nie en dit
duidelik wys. Ons toon eerbare respek en laat toe dat die reus se bloeddruk
eers bedaar voordat ons verby skuur. Kort voor Savuti kry ons ses leeus wat,
dik gevreet, dig by die pad, in die koelte van ‘n boom lê. Te pragtig. Die
middag word ons weereens vereer met die besoek van ‘n trop wilde honde en na
donker kom die inwonende hyena ook besoek afle.
 |
| Naby Savuti. |
Ons pak die volgende oggend op
om na Ihaha op die Chobe rivier te ry. Skielik raak ons goedige gespot met die
Landrover ‘n bietjie te na aan die been, toe dit viervoet vassteek – duidelik
alternator, elekties en gevolglik elektroniese probleme hier in die middle van
nerens (bykans 200 km vanaf Maun en 170 km vanaf Kasane) en met geen selfoon
ontvangs nie. Na ons eie onsuksesvolle pogings gee die Savuti kantoor vir ons
die nommer van ‘n werktuig kundige van Maun en kontak word gemaak. Daar is
hoop. Om ‘n lang storie kort te maak, bly die Ansleys vir vier dae op Savuti
agter in afwagting van onderdele voordat hulle verder kan reis.
 |
| Chobe leeus met kroos |
Teen middag vertrek die twee Toyotas
na Ihaha met die “Sand Ridge Road”. Na baie modder poele en sand spore bereik
ons Ihaha. Ons kamp (Nommer 4) verleen ‘n pragtige uitsig oor die Chobe rivier
en oor die vier dae wat ons daar uitspan is ons weer bevooreg om (anders as die
“gewone” wild – sooo bederf) verskeie leeus van naby te beskou (en sonder dat
dit toegepak is met honderde ander voertuie). As gevolg van die vroeë reens en
pragtige veld toestande is daar is merkbaar minder olifante teen die rivier as
in die verlede. Op die terugreis vind ek egter olifante al langs die pad sover
Suid as Nata (300 km). Op Ihaha word ons ook elke aand deur die inwonende hyenas
besoek. Op die laaste aand, terwyl ons rusrtig ‘n skemerkelkie sit en geniet en
die pragtige natuur bewonder, kom ‘n groot trop buffels uit die Ooste teen die
rivier af gewei in die rigting van ons kamp. Terwyl ons, ons in die verskysel
verlustig, verskyn ‘n trop wildehonde vanuit die Weste en beweeg in die rigting
van die trop buffels. Wyslik besluit die wilde honde egter om die groter spesie
te respekteer en nie skoor te te soek met die buffels nie en draf styf teen
hulle verby.
 |
| Buffels met wildehonde wat kom kennis maak. |
Net
terloops, terwyl mense op forums dikwels kritiek het oor netheid van die
Botswana Parke se ablusie geriewe, was dit gereeld skoon gehou tydens ons
besoek!
Solms en Alitha vier hulle 18de
huweliksherdenking by die Chobe River Safari Lodge op Kasane en Pappa word
gelukkig uitgenooi. Heerlik!
Die volgende oggend is ek hartseer
om afskeid van my kinders wat hulle reis voortsit deur die Caprivi na Ngepi en
Drotski’s Cabins voordat hulle terug keer na Durbanville, asook dat hierdie
wonderlike seening op die Chobe nou tot ‘n einde kom. Soos gesê word:”Vreugde
is net werklik vreugde as dit met iemand gedeel kan word”. Hierdie toer het aan
alles voldoen!
Die volgende dag vat die lang
pad Suid, Port Elizabeth toe en ry die 2200 km huistoe oor twee dae.
No comments:
Post a Comment